Josip Broz Tito (Kumrovec, Austrougarska, 7. maj 1892 — Ljubljana, SFRJ, 4. maj 1980) je bio predsednik Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije od 1953. do 1980. godine.

   Bio je lider Komunističke partije Jugoslavije (kasnije Savez komunista Jugoslavije) od 1937. do 1980, vođa Narodnooslobodilačke borbe naroda Jugoslavije od 1941. do 1945, a kasnije i vrhovni komandant Oružanih snaga SFRJ. Jedan je od osnivača Pokreta nesvrstanih.

Izvor: Wikipedia

    Josip Mažar Šoša (1912-1944), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

   Rođen je 18. septembra 1912. godine u Derventi. Završio je pomorsku trgovačku akademiju u Bakru. Josip Mažar je po završetku akademije dvije godine plovio na brodovima, ali je kao komunista otpušten iz službe i policijski sproveden u Banju Luku. Tu su ga primili u Komunističku partiju Jugoslavije, 1935. godine. Policija je čestim hapšenjem prekidala njegov posao, ali Šošinu revolucionarnu djelatnost nije mogla zaustaviti, ni onda kada je bio prinuđen da štrajkuje glađu, ni onda kada su ga premlaćivali u Crnoj kući.

Izvor: Wikipedia

   Simela Simo Šolaja (1905 — 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

    Rođen je 1905. godine u selu Pljevi, kod Šipova. Potiče iz siromašne seljačke porodice, do početka Drugog svetskog rata radio je kao šumarski radnik i nadničar, u Bosni, Crnoj Gori i Srbiji.
     Čim je počeo ustaški teror u okolini Šipova, Simo se sa nekoliko svojih prijatelja i komšija sklonio se u obližnju šumu i tu počeo da skuplja ljude i oružje za predstojeću borbu. Najzad je stigla vest u njegovo selo da su komunisti u Drvaru digli ustanak. Odmah je s nekoliko svojih drugova usred dana napao i razoružao žandare na železničkoj stanici Ravni Do, kod Pljevskih podova.

Izvor: Wikipedia

   Marija Bursać (1920 — 1943), bolničarka i borac-bombaš Druge čete Prvog bataljona Desete krajiške udarne brigade i prva žena narodni heroj Jugoslavije.

    Rođena je 2. avgusta 1920. godine u selu Kamenici, kod Drvara. Bila je najstarije od petoro dece u porodici Nikole Bursaća. Detinjstvo je provela u rodnom selu sa trojicom braće i sestrom. Nije išla u školu već je kao mala obavljala poljske poslove i pomagala u kući.
   Kao polaznica domaćinskog kursa 1939. godine u organizaciji učiteljskog pripravnika i komunista Velimira Stojnića, ona se uključila naprednom omladinskom pokretu. Od tada ona je pripadala revolucionarnom omladinskom pokretu.

Izvor: Wikipedia

???

   Zdravko Čelar (1917 — 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

   Rođen je 15. septembra 1917. godine u selu Rašinovcu, kod Bosanskog Petrovca. Posle završetka osnovno i grašanske škole u Bosanskom Petrovcu, upisao se u Trgovačku akademiju u Banjoj Luci, a posle toga na Visoku komercijalnu školu u Zagrebu.
   Živeo je i školovao se u teškim materijalnim uslovima. Veoma rano se opredelio za radnički pokret. Širio je komunističke ideje među omladinom, u školi i van nje. Učenici Trgovačke akademije, u Banjoj Luci, izabrali su Zdravka, za predsednika Ferijalnog društva škole.
   Politički je delovao i u svom rodnom kraju među omladinom, radnicima „Šipad“-a i seljacima. Zbog teških materijalnih uslova morao je da napusti školovanje u Zagrebu i počeo da radi kao honorarni nastavnik u Građanskoj školi u Bosanskom Petrovcu.

Izvor: Wikipedia

   Dr Mladen S. Stojanović je rođen 7. aprila 1896. godine u Prijedoru. Po zanimanju je bio ljekar. Kao član KPJ bio je aktivan i prije početka Drugog svjetskog rata[1]. U NOB je stupio 1941., a poginuo je 1942. godine u selu Jošavka. Za narodnog heroja proglašen je 7. avgusta 1942. godine.

   Mladen je rođen 7. aprila 1896. godine u pravoslavnoj srpskoj porodici. Otac, Simo Stojanović je bio pravoslavni sveštenik.
   Mladen je kao đak završavao razred po razred gimnazije u Tuzli i sve više iskazivao ljubavi prema svojoj rodnoj grudi i njenom narodu, koji je bio okupiran od strane Austrougarske. Kao đak tuzlanske gimnazije pripadao je naprednoj omladini, povezanoj sa Mladom Bosnom. Nekoliko dana poslije atentata na prestolonaslednika Ferdinanda u Sarajevu, kao maturanta 3. jula 1914. godine austrijske vlasti zatvorile su Mladena Stojanovića u Tuzli. Suđenje je održano od 13. do 30. septembra 1915. godine u Bihaću. Mladen Stojanović je osuđen na 16 godina robije, a njegov brat Sreten 10 godina. Mladen je amnestiran nakon 3 godine.

Izvor: Wikipedia